Φανταστείτε μια όμορφη, ηλιόλουστη μέρα στην αρχαία Ελλάδα,γύρω στους 30 παππούδες πριν, κάπου δηλαδή στο 400 π.Χ. Η πόλη κράτος των Αθηνών γιόρταζε, με ένα πανηγύρι αφιερωμένο στο θεό Διόνυσο. Νερωμένο κρασί για να μην είναι βαρύ, χορός και τραγούδια αντηχούν στα στενά της πόλης. Καθώς πλησιάζει το σούρουπο, μια ομάδα ανθρώπων πιάνονται χέρι χέρι και χορεύουν τραγουδώντας στίχους της εποχής. Ξαφνικά μια φωνή από μακρυά διακόπτει το τραγούδι κοροιδεύοντας τα λόγια του χορού. Το γεγονός αυτό έκανε τους ανθρώπους να γελάσουν πολύ. Κάποιος άντρας από τον χορό δε δίστασε ούτε στιγμή και απάντησε στον ταραξία με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που δέχτηκε την πρόκληση. Τα λεγόμενα τους γίνονταν όλο και πιο προκλητικά και ο κόσμος δε μπορούσε πια να συγκρατήσει τα γέλια του. Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το πρώτο θέατρο!
Οι άνθρωποι το διασκέδασαν και είπαν να το καθιερώσουν. Κάνανε θεατρικές ομάδες, τους θίασους και γυρνούσαν τις γειτονιές και αργότερα και άλλες πόλεις-κράτη. Η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη που τα πρώτα σταθερά θέατρα άρχισαν να δημιουργούνται.
Οι κατασκευαστές τους έψαχναν λόφους, ώστε όλοι οι άνθρωποι να βλέπουν από όπου και να κάθονται. Τοποθέτησαν μαρμάρινα καθίσματα για μεγαλύτερη άνεση και οριοθέτησαν ένα χόρο για να παίζουν οι ηθοποιοί, οι οποίοι ήταν ΜΟΝΟ άντρες. Φορούσαν στο πρόσωπο τους προσωπεία, μασκες δηλαδή, κάτι που τους επέτρεπε να παίζουν και τους γυναικείους ρόλους. Για να φαίνονται από μακρυά φορούσαν και κάτι ψηλά παπούτσια, τους κοθόρνους! Πολύ σημαντικό είναι να αναφέρουμε ότι τα θέατρα ήταν φτιαγμένα έτσι ώστε να ακούνε όλοι όπου και να κάθονται, μιας και τα μικρόφωνα άργησαν πολύ να εφευρεθούν.
Για δείτε παρακάτω δύο πολύ μεγάλα θέατρα της Αρχαίας Ελλάδας. Των Δελφών και της Επιδαύρου. Παρατηρήστε τα καλά, γιατί η επόμενη σας αποστολή, είναι να φτιάξετε και εσείς ένα.
